عدم پرداخت شارژ مجتمع تجاری

در تمام این مراحل، شفاف سازی با سایر مالکان اهمیت دارد. مدیر باید در جلسات یا از طریق گزارش های دوره ای، سایرین را (بدون ذکر نام افراد تا جای ممکن و با حفظ حریم شخصی) در جریان اقدامات انجام شده برای وصول مطالبات قرار دهد تا اعتماد آن ها جلب شده و نشان دهد که پیگیر حقوق مجتمع است.

قانون جریمه عدم پرداخت شارژ مجتمع تجاری

وقتی صحبت از عدم پرداخت شارژ می شود، بسیاری می پرسند جریمه های دیرکرد چگونه محاسبه می شوندو آیا قانونی برای برخورد با این موضوع وجود دارد ؟ پاسخ مثبت است.

• قانون تملک آپارتمان ها در زمینه عدم پرداخت شارژ ساختمان

مهم ترین قانونی که به مسئله عدم پرداخت شارژ می پردازد، «قانون تملک آپارتمان ها» و آیین نامه اجرایی آن است. به طور مشخص، ماده ۱۰ مکرر این قانون به مدیر یا هیئت مدیره اجازه می دهد تا علیه مالک یا استفاده کننده ای که از پرداخت سهم هزینه های مشترک خودداری می کند، اقدام قانونی انجام دهد.

• جریمه نقدی عدم پرداخت شارژ ساختمان

میزان این جریمه معمولاً در جلسه مجمع عمومی مالکان تصویب می شود یا در آیین نامه داخلی مجتمع که مورد توافق قرار گرفته، مشخص می گردد. بنابراین، جریمه دیرکرد یک مبلغ سلیقه ای نیست، بلکه باید مبنای مشخصی داشته باشد که از قبل به اطلاع همه رسیده است. این جریمه به عنوان خسارت تاخیر در پرداخت، به اصل مبلغ بدهی اضافه می شود و مدیر موظف است آن را نیز وصول کند.

• قطع خدمات مشترک برای وصول شارژ ساختمان

یکی دیگر از ابزارهای قانونی که گاهی مدیران به آن متوسل می شوند، امکان قطع خدمات مشترک است. قانون تملک آپارتمان ها در شرایطی خاص، به مدیر اجازه می دهد پس از طی مراحل قانونی مشخص (شامل ارسال اخطار و اظهارنامه)، برخی خدمات مشترک غیرضروری را برای واحد بدهکار قطع کند. از جمله این خدمات می توان به موارد : (گرمایش مرکزی (شوفاژ) و آب گرم) اشاره کرد اما باید توجه داشت که قطع خدمات حیاتی و اساسی معمولاً مجاز نیست و شرایط بسیار دقیقی برای این اقدام وجود دارد. مهم تر اینکه، مدیر نمی تواند خودسرانه و بدون طی کامل مراحل قانونی اخطار و ارسال اظهارنامه، اقدام به قطع خدمات کند.

مسئولیت پرداخت شارژ بین مالک و مستاجر در واحدهای تجاری اجاره ای بر عهده چه کسی است؟

معمولاً در قرارداد اجاره مشخص می شود که پرداخت هزینه های جاری مانند شارژ بر عهده مستاجر (استفاده کننده) است. اما نکته کلیدی اینجاست که از نظر قانون تملک آپارتمان ها و در برابر مدیریت ساختمان، مالک واحد مسئول نهایی پرداخت شارژ است.

اگر مستاجر از پرداخت شارژ خودداری کند، مدیر باید ابتدا به مستاجر تذکر دهد، اما در نهایت می تواند علیه مالک اقدام قانونی کند و بدهی را از او مطالبه نماید. سپس مالک می تواند بر اساس قرارداد اجاره خود، این مبلغ را از مستاجر دریافت کند. بنابراین، مالکان واحدهای تجاری باید در انتخاب مستاجر دقت کرده و بر پرداخت منظم شارژ توسط او نظارت داشته باشند تا خودشان دچار مشکل نشوند.

اظهارنامه عدم پرداخت شارژ

وقتی تذکرات شفاهی و اخطارهای کتبی مدیر برای وصول شارژ معوقه به نتیجه نمی رسد، قانون راهکاری رسمی پیش پای مدیر قرار می دهد تا قبل از مراجعه به دادگاه، یک بار دیگر به طور جدی و قانونی، فرد بدهکار را از وضعیت مطلع کرده و حق خود را مطالبه کند. این راهکار ارسال اظهارنامه قضایی است.

اظهارنامه در واقع یک نامه رسمی حقوقی است که از طرف مدیر مجتمع (یا وکیل او) برای مالک یا استفاده کننده ی بدهکار ارسال می شود و به نوعی، آخرین هشدار پیش از شروع فرآیند شکایت و پیگیری در مراجع قضایی به حساب می آید. این ابزار، روشی استاندارد و پذیرفته شده برای مطالبه رسمی حقوق است و نشان می دهد که مدیر قصد دارد موضوع را از مسیر قانونی دنبال کند.

1.محتوای اظهارنامه باید شامل چه مواردی باشد؟

1. مشخصات کامل فرستنده (مدیر یا نماینده قانونی مجتمع) و گیرنده (فرد بدهکار، چه مالک باشد چه مستاجر) باید ذکر شود.
2. موضوع اظهارنامه به روشنی بیان شود که همان «مطالبه وجه بابت شارژ معوقه» است.
3. بخش اصلی اظهارنامه شامل شرح دقیق بدهی است. یعنی باید مبلغ کل بدهی، ماه هایی که شارژ آن ها پرداخت نشده، و در صورت محاسبه، مبلغ جریمه دیرکرد طبق مصوبات، به طور واضح قید گردد.
4. ذکر یک مهلت مشخص (مثلاً ۷ یا ۱۰ روز) برای پرداخت کامل بدهی در اظهارنامه تعیین شود. در قسمت پایانی نیز باید به روشنی اعلام شود که در صورت عدم پرداخت بدهی ظرف مهلت مقرر، فرستنده (مدیر مجتمع) ناچار خواهد بود برای وصول مطالبات خود از طریق مراجع قضایی اقدام کند.

2.چطور اظهارنامه را برای فرد مورد نظر ارسال کنیم؟

برای ارسال اظهارنامه، مدیر باید به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کرده و متن اظهارنامه را ثبت کند. این دفاتر، اظهارنامه را به صورت رسمی و الکترونیکی برای گیرنده ارسال می کنند و ابلاغ آن نیز به صورت قانونی ثبت می شود اهمیت حقوقی اظهارنامه بسیار زیاد است.

1. یک، این سند به عنوان مدرک رسمی نشان می دهد که مدیر پیش از مراجعه به دادگاه، تلاش کرده موضوع را حل و فصل کند و رسماً بدهی را مطالبه کرده است.
2. دو، تاریخ ابلاغ اظهارنامه می تواند مبنای شروع برخی محاسبات قانونی، مانند محاسبه خسارت تاخیر تادیه در دادگاه، باشد. ارسال اظهارنامه یک گام ضروری در فرآیند قانونی پیگیری بدهی شارژ است و پرونده مدیر را برای طرح دعوی در دادگاه محکم تر می کند.

روش های پیشگیری از عدم پرداخت شارژ مجتمع تجاری

ایجاد یک محیط مبتنی بر اعتماد و همکاری، نقش کلیدی در پیشگیری از مسائل مالی و پرداخت نکردن شارژ ساختمان دارد. در این بخش به برخی از این موارد اشاره شده است:

1. یکی از مهم ترین عوامل در این زمینه، ارتباط شفاف و منظم مدیریت با مالکان و استفاده کنندگان است. وقتی افراد بدانند پولی که به عنوان شارژ پرداخت می کنند، دقیقاً صرف چه اموری می شود، اعتماد بیشتری به مدیریت پیدا می کنند. مدیر باید به طور دوره ای، مثلاً هر سه ماه یا شش ماه یک بار، گزارش مالی ساده و روشنی از درآمدها (مبالغ شارژ دریافتی) و هزینه ها (نظافت، نگهبانی، تعمیرات، قبوض مشترک و غیره) به اطلاع همه برساند.
2. عامل تاثیرگذار دیگر، افزایش کیفیت خدمات ارائه شده در مجتمع است. طبیعتاً وقتی ساکنان و کسبه احساس کنند که مجتمع به خوبی اداره می شود، تمیز و امن است و به مشکلات فنی آن رسیدگی می شود، انگیزه بیشتری برای پرداخت به موقع شارژ خواهند داشت.
3. استفاده از یادآوری های پرداخت به شیوه ای مناسب نیز می تواند بسیار مفید باشد. بسیاری از موارد دیرکرد پرداخت، ناشی از فراموشی است. ارسال یک پیامک یا ایمیل دوستانه چند روز قبل از سررسید یا در روز سررسید پرداخت، می تواند به افراد کمک کند تا پرداخت را فراموش نکنند. استفاده از تابلو اعلانات برای اعلام سررسید کلی نیز روش خوبی است.

در کنار همه این ها، برخورد محترمانه اما قاطع در پیگیری ها ضروری است. مدیر باید ضمن حفظ احترام افراد، نسبت به وصول مطالبات جدی باشد و اجازه ندهد بدهی ها انباشته شوند. پیگیری منظم و به موقع موارد عدم پرداخت، این پیام را به همه می دهد که مدیریت نسبت به مسائل مالی حساس است.

نمونه هایی از مشکلات رایج

برای اینکه درک بهتری از چالش های مربوط به عدم پرداخت شارژ در مجتمع های تجاری پیدا کنیم، خوب است نگاهی به چند نمونه از مشکلاتی که معمولاً در عمل پیش می آیند، بیندازیم. این مثال ها که مشکلات مطرح شده مردم در پرسش وپاسخ های حقوقی هستند، نشان می دهند که موضوع می تواند جنبه های متفاوتی داشته باشد.